De wijk Antigone is gebouwd op een voormalig militair terrein; dit is een voetgangersgebied van een kilometer lang, die het historische centrum met de rivier moet verbinden.
De ruimten suggereren een terugkeer naar de oorspronkelijke culturele- en architectonische traditie van het Middellandse Zeegebied.
De grootte van de pleinen wordt bepaald door een proportionele harmonie op basis van geometrische wetten, en naar gelang het aantal te bouwen woningen. Hier is dan ook de gulden snede toegepast voor de verhoudingen tussen horizontale plattegrond en beeldhouwkundige elementen.